Bij Solimar waarderen we toerisme vanwege de economische en sociale ontwikkeling die het brengt voor gemeenschappen over de hele wereld. Het beschermen van cultureel erfgoed is een van onze hoogste prioriteiten en ook een kern ontwikkelingsdoelstelling bij al onze projecten. Als het goed wordt gedaan, is het opbouwen van een sterke toeristische economie een geweldige manier voor lokale bewoners van welke regio dan ook om hun eigen culturele erfgoed te koesteren en bezoekers ook zinvolle educatieve ervaringen te bieden. De reizigers van vandaag zijn op zoek naar meer dan alleen mooie uitzichten en chique diners; ze willen de authenticiteit die voortkomt uit het duiken in een geheel nieuwe cultuur. Van plattelandsgemeenschappen in Armenië naar Werelderfgoedlocaties in Portugal, leer meer over hoe toerisme cultureel erfgoed kan beschermen.

 

 

Gemeenschapsvorming en empowerment

Een van de meest impactvolle manieren waarop toerisme cultureel erfgoed kan beschermen, is door middel van empowerment van de gemeenschap. Dit gebeurt wanneer toeristen worden voorgelicht over de geschiedenis en tradities van de lokale gemeenschap, en op zijn beurt voelt die gemeenschap een sterkere samenhang en een gevoel van trots op die culturele geschiedenis. Bovendien moedigt toerisme op basis van culturele rijkdommen de lokale bevolking aan om tradities en gebruiken door te geven die in hun geschiedenis zijn ingebed. Het proces van het onderwijzen van andere leden van de gemeenschap over deze traditionele methoden creëert een gevoel van eenheid door de geschiedenis heen. Het gevoel van verbondenheid met de gemeenschap wordt versterkt wanneer toeristen een plaats specifiek bezoeken om de cultuur te ervaren.

Mensen van over de hele wereld laten weten hoe belangrijk de geschiedenis en het culturele erfgoed van een gemeenschap is, is iets om trots op te zijn, en leden van de gemeenschap zullen hun erfgoed steeds meer omarmen naarmate die trots groeit en zich verspreidt. In Atauro (een klein eiland in Oost-Timor) worden toeristen aangemoedigd om te bezoeken de lokale kunst- en handwerkmarkten. De stijgende populariteit van de markten moedigt de lokale bevolking aan om door te gaan met het maken en creëren van goederen die hun cultuur weerspiegelen. Wanneer toeristen lokale markten zoals deze waarderen, wekt dit trots op de gemeenschap en kunnen ze werk blijven doen dat cultureel belangrijk is. Om dit mogelijk te maken, moeten bestemmingsbeheerorganisaties (DMO's) en lokale overheden ervoor zorgen dat belanghebbenden uit de gemeenschap aanwezig zijn en betrokken zijn bij de ontwikkeling van het toerisme.

Toerisme als cultureel leermiddel

Wanneer toerisme wordt beschouwd als een middel om cultureel erfgoed te beschermen en te informeren, kan het ook worden gezien als een leermiddel. Toerisme kan worden gezien als een proces: er wordt geld uitgewisseld, delen van een gemeenschap worden betrokken door het verblijf van een toerist, en de toerist loopt weg met herinneringen en gevoelens voor de locatie. Wanneer de toerist echter bezig is met een reisroute die gericht is op erfgoedtoerisme, zullen de afhaalrestaurants of "gedragingen na het bezoek" waarschijnlijk belangrijker zijn. Dit heeft twee hoofdredenen: 1) Iemand die cultureel erfgoedtoerisme zoekt, is eerder gemotiveerd om iets te leren tijdens zijn reis. (Uitchecken deze geweldige studie door Indonesia University of Education om meer te weten te komen over wat hun studie heeft onthuld) en 2) De aard van cultureel erfgoedtoerisme zorgt ervoor dat een extra laag van een bestemming kan worden onthuld.

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat een toerist een strand bezoekt om op een bepaalde bestemming naar de zonsondergang te kijken. Ze lopen weg met een indruk van de schoonheid van de locatie. Wat als het omkaderd was door cultureel erfgoed? In plaats van alleen naar de zonsondergang te kijken, krijgt de toerist de zonsondergang te zien terwijl hij deelneemt aan een traditioneel feest dat het eiland eert en alles wat het geeft en een lokaal volksverhaal bevat over wat de zonsondergang betekent voor de lokale cultuur. Nu heeft die zonsondergangervaring meer betekenis voor de toerist wiens motivatie lag in het zoeken naar kennis. Een groot deel van het toerisme bestaat uit de intenties die het gedrag van toeristen motiveren, en door zich bezig te houden met cultureel erfgoedtoerisme kan een toerist zijn horizon verbreden en dieper in contact komen met de mensen en de bestemming.

 

 

Toolkit voor duurzaam toerisme op de Werelderfgoedlijst van UNESCO

De universele erkenning en classificatie voor de werelderfgoedsites werd overgenomen door de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO) in 1972, vindt zijn oorsprong in een internationaal verdrag genaamd de Conventie betreffende de bescherming van het cultureel en natuurlijk erfgoed van de wereld. Hun missie is om de identificatie, bescherming en het behoud van de waardevolle culturele en natuurlijke erfgoedsites voor de mensheid over de hele wereld aan te moedigen, ongeacht de grensbeperkingen.

Om locatiebeheerders, nationale/lokale autoriteiten, lokale/internationale toeristenindustrie, of zelfs bezoekers en bewoners te helpen de essentie van de UNESCO-werelderfgoedlocaties en duurzaam toerisme volledig te begrijpen, is een gereedschapskist wordt geleverd door de UNESCO met de holistische richtlijn voor het beheer van erfgoedsites in bestemmingen. Stapsgewijze begeleiding van begrip, strategische planning, governance tot betrokkenheid van belanghebbenden is beschikbaar op de website, en er zijn echte casestudy's beschikbaar op de website.

Voortbouwend op dit werk lanceerde Solimar onlangs zijn World Heritage Journeys of the Silk Road, een virtueel trainingsprogramma van 10 weken voor autoriteiten op het gebied van toerisme en cultureel erfgoed in Centraal-Azië. Dit programma bouwt voort op de resultaten van de workshop voor planning en beheer van duurzaam toerisme, die belanghebbenden uit het toerisme uit Kazachstan, Oezbekistan, Tadzjikistan en Kirgizië samenbracht. De workshop liet de deelnemers kennismaken met het programma Werelderfgoed en duurzaam toerisme van UNESCO en de tools die nodig zijn om cultureel en natuurlijk erfgoed van buitengewone universele waarde te behouden. Dit virtuele trainingsprogramma bouwt voort op deze lessen door autoriteiten op het gebied van werelderfgoed en toerisme uit de deelnemende landen te herenigen om samen te leren hoe duurzaam toerisme beter kan worden beheerd, hoe te herstellen en zich voor te bereiden op de terugkeer van toerisme in het tijdperk van COVID-19, en om een reeks grensoverschrijdende routes te ontwikkelen die worden gehost op het UNESCO-platform voor duurzaam toerisme - Werelderfgoedreizen.

 

Als gespecialiseerd advies- en marketingbureau in duurzaam toerisme is het altijd onze missie om ervoor te zorgen dat duurzaamheid ten grondslag ligt aan alles wat we doen. We moeten ervoor zorgen dat de culturele en natuurlijke hulpbronnen worden beschermd tijdens het ontwikkelingsproces, wat leidt tot succes op de lange termijn voor bestemmingen. Door een duurzame toeristische omgeving te bouwen, lokale gemeenschappen sterker te maken en culturele waarden en erfgoed te behouden, wordt het begrip en de samenwerking tussen belanghebbenden in verschillende sectoren vergroot. Door samen te werken met lokale gemeenschappen kunnen we meer bestemmingen helpen realiseren hoe toerisme cultureel erfgoed kan beschermen en onze gedeelde geschiedenis van een plek kan koesteren.

Deze blog is geschreven door Gabby Whittaker, Kevin Lewicki en Kuanlin Lu in juli 2021