Z historii

Kreta uważana jest za kolebkę zachodniej cywilizacji. Termin „minojski” został ukuty przez brytyjskiego archeologa Sir Arthura Evansa po micie Król Minos, którego pałacem był słynny Knossos.

Pałac ma około 130 metrów boku i od czasów rzymskich był sugerowany jako źródło mitu o Labiryncie, rozbudowanej konstrukcji przypominającej labirynt, zbudowanej dla króla Minosa z Krety i zaprojektowanej przez legendarnego rzemieślnika Dedal trzymać Minotaur, stworzenie, które było pół człowiekiem, pół bykiem i ostatecznie zostało zabite przez ateńskiego bohatera Tezeusza.

W średniowieczu Kreta była częścią Cesarstwa Bizantyjskiego i Wenecji. W epoce weneckiej Kreta przeżywała swój renesans, renesans kreteński, zwłaszcza po upadku Konstantynopola (1453 r.). Regno di Candia, co oznacza Królestwo Krety, ze stolicą Chandax (znaną jako Candia dla Latynosów - obecnie Heraklion) stało się epicentrum greckiego średniowiecznego świata, ze względu na buntowniczą historię wyspy i jej rozwój intelektualny.

Wielki malarz Dhamaskinos, który studiował obok El Greco, (Domenicos Theotokopulos) w szkole Ayia Ekatirini w Iraklionie oraz inne bardzo szanowane osoby, jak np Marcos Mousouros I Vitsentzos Kornaros, byli także dziećmi Krety.

To właśnie w tym okresie niektórzy mieszkańcy postanowili wybudować wieś w wyjątkowym miejscu z niezwykłym widokiem, położonym na obszarze o niezwykłym klimacie. Wieś nazywa się Achlada. Achlada jest wymieniona w kilku archiwach średniowiecznych w latach 1577-1583. Podczas panowania weneckiego Achlada była feudalną posiadłością braci Giorgio i Francisco Modinos.

Ta piękna wioska znajduje się w pobliżu wioski Agia Pelagia, gdzie obszar jest bogaty w roślinność, z niesamowitymi krajobrazami i czterema różnymi plażami. Dziś Achlada jest idealnym miejscem dla odwiedzających, aby zostawić za sobą miejski stres i cieszyć się pięknem i spokojem natury oraz działaniami ekoturystycznymi dostępnymi w okolicy.

Kliknięcie prawym przyciskiem myszy jest wyłączone na tej stronie.