Zrównoważona turystyka dla rozwoju
Rok 2017 był ogłoszonym przez ONZ Rokiem Zrównoważonej Turystyki na rzecz Rozwoju, #IY2017. Zręcznie, był to również rok, w którym wystartował Earth Changers i jako taki został zaproszony do bycia autoryzowany partner, ponieważ istniejemy, aby promować i wspierać najlepszą zrównoważoną turystykę dla rozwoju i zwiększać świadomość wkładu turystyki w zrównoważony rozwój. Ale co to tak naprawdę znaczy?
Co to jest zrównoważony rozwój?
Ludzie rozumieją ten termin ogólnie, że chodzi o możliwość utrzymania lub utrzymania czegoś w określonym tempie, poziomie lub równowadze, że wzrost nie ma negatywnego, destabilizującego wpływu.
Czy w odniesieniu do turystyki oznacza to po prostu, że globalna turystyka musi być ograniczona do obecnych poziomów, a nie zwiększana, ponieważ dalsze podróżowanie miałoby negatywny wpływ na świat?
Nie do końca. Bo nie chodzi tylko o wolumen (wzrost, limity czy redukcje), ale także o wpływy.
Mówiąc prościej, wszelkie rozważania na temat zrównoważonego rozwoju – opłacalnej, możliwej do utrzymania równowagi – dotyczą wpływu na trzy rzeczy łącznie, zwane „potrójna dolna linia”.
Tam, gdzie „dolną linią” organizacji komercyjnej jest wyłącznie jej zysk – jej gospodarczy korzyści – każdy zrównoważony rozwój jest rozważany z dodatkowymi dwoma czynnikami, którymi są Społeczny I Środowiskowy.
A więc zrównoważony rozwój Potroić Bottom Line uwzględnia równowagę 3 filarów: społeczny, środowiskowy i ekonomiczny:
Co to jest zrównoważony rozwój?
W 1987 r. Światowa Komisja ds. Środowiska i Rozwoju ONZ (WCED) opublikowała Raport Brundtlanda, zwany inaczej „Raportem Brundtlanda”.Nasza wspólna przyszłość”, który został poproszony o zaproponowanie długoterminowych strategii środowiskowych jako „Globalny program zmian” dla osiągnięcia zrównoważonego rozwoju do roku 2000 i później. Zrównoważony rozwój zdefiniował jako
“Rozwój, który zaspokaja potrzeby teraźniejszości, nie pozbawiając przyszłych pokoleń możliwości zaspokojenia ich własnych potrzeb”.
Tak więc zrównoważony rozwój może być zapewniony przez turystykę – ale w jaki sposób turystyka to robi?
Zrównoważona turystyka
Światowa Organizacja Turystyki Narodów Zjednoczonych (UNWTO) definiuje turystyka zrównoważona jako
„Turystyka, która w pełni uwzględnia swoje obecne i przyszłe skutki gospodarcze, społeczne i środowiskowe, odpowiadając na potrzeby odwiedzających, przemysłu, środowiska i społeczności przyjmujących”.
Ale czy „zrównoważona turystyka” nie jest sprzecznością samą w sobie?
Czyż podróżując gdzieś, zwłaszcza latając, nie wywieramy negatywnego wpływu?
Tak i nie. Każda branża lub sektor może mieć negatywny wpływ, a każda branża lub sektor – w tym turystyka – może być bardziej zrównoważona. Turystyka zrównoważona nie jest „rodzajem” turystyki (takiej jak rejs wycieczkowy czy kemping), ani nie występuje w określonych miejscach (takich jak odległa dżungla czy pustynia), jest raczej etosem, według którego prowadzona jest organizacja i podejmowane decyzje.
Tak więc w (bardziej) zrównoważonej turystyce decyzje nie są podejmowane wyłącznie ze względu na zysk końcowy, ale na podstawie potrójnej dolnej linii, która uwzględnia koszty i korzyści środowiskowe, społeczne i ekonomiczne oraz stara się znaleźć odpowiednią równowagę między trzema wymiarami aby zapewnić długoterminową stabilność.
Tak więc podróż rzeczywiście może mieć negatywny wpływ na środowisko, ale podróż może również mieć pozytywny wpływ ekonomiczny lub społeczny – dlatego nie jest to jednoznaczne i proste.
Potrójne korzyści finansowe
Można argumentować, że zaprzestanie globalnych podróży mogłoby znacznie zmniejszyć „ślad węglowy” turystyki i wynikający z tego wpływ na emisje gazów cieplarnianych i globalne ocieplenie spowodowane przez człowieka.
Jednak transport nie jest jedyną rzeczą, która powoduje emisje dwutlenku węgla: zakwaterowanie, wycieczki i inne działania związane z podróżowaniem. Ale chociaż mogą one niewątpliwie mieć negatywny wpływ na środowisko, odebranie turystyki z niektórych krajów może dosłownie odciąć ich linię życia, ze względu na inne skutki, które może mieć, w tym (ale nie wyłącznie):
Gospodarczy Skutki: Dochody zagraniczne z eksportu, przedsiębiorstw, miejsc pracy i dochodów, powiązań międzybranżowych i sektorowych, zamówień, wartości łańcucha dostaw, infrastruktury i systemów finansowych.
Społeczny Oddziaływania: Edukacja, zdrowie, dobre samopoczucie, dostępność, kultura i zasoby kulturowe – język, jedzenie, taniec, sztuka, ubiór, dziedzictwo, budynki, zachowanie – moralność, szacunek, upodmiotowienie, równość, polityka, zrozumienie międzykulturowe, tolerancja i pokój.
Środowiskowy Oddziaływania: zasoby naturalne i kapitał, ekosystemy, krajobrazy, (wylesianie) lasy, różnorodność biologiczna, dzika przyroda, ochrona, ochrona, odpady, woda, energia, budownictwo, zanieczyszczenie, atmosfera i zmiana klimatu.
Turystyka jest ważnym elementem PKB i międzynarodowej wartości kraju i jego kultury. Może rozciągać się daleko na społeczeństwo miejskie i wiejskie danego kraju w sposób, w jaki wiele innych branż lub sektorów nie może, na przykład przemysł wydobywczy, który koncentruje się na stosunkowo niewielkim obszarze i ma na niego wpływ, w porównaniu z turystyką, która podróżuje po całym kraju, często sprzedawana jako eksport .
Wartość turystyki w światowej gospodarce
Trendy wpływu gospodarczego 2019 opracowane przez Światową Radę ds. Podróży i Turystyki pokazują reprezentację podróży i turystyki w światowej gospodarce w 2018 r.:
- 10,4% światowego PKB : $8,8 bln USD, więcej niż w rolnictwie, bankowości, produkcji motoryzacyjnej i górnictwie.
- $2,8 bln bezpośredniego światowego PKB wkład – większy niż sektor produkcji motoryzacyjnej.
- 1 na 10 miejsc pracy: 319 milionów (123 miliony bezpośrednio, reszta pośrednio i indukowana): ponad 5 razy więcej niż górnictwo i prawie dwa razy więcej niż usługi finansowe.
- 1 na 5 nowych miejsc pracy w ciągu ostatnich 5 lat
- Wzrost 3,9%: lepsze wyniki niż cała gospodarka (3,2%) przez 8 kolejnych lat, obecnie drugi najszybszy sektor na świecie, za produkcją (4%) i przed budownictwem (3,4%), handel detaliczny (3,3%), opieka zdrowotna (+3,1%) ), rolnictwo (1,8%), usługi finansowe (+1,7%) i komunikacja (1,7%)
- 6,5% całkowitego światowego eksportu
- 27,2% całkowitego globalnego eksportu usług
- Turystyka krajowa 71,2% w porównaniu z turystyką międzynarodową 28,8% wydatków: najsilniejszy wzrost występuje w krajach rozwijających się.
- Podział wydatków na podróże: Czas wolny 78,5% vs 21,5% dla biznesu
- Oczekuje się, że do 2029 r. podróże i turystyka zapewnią bezpośrednio ponad 154 miliony miejsc pracy, co oznacza wzrost o 2,11 TP3 T rocznie.
Dla turystyki dzikiej przyrody, WTTC Economic Impact of Wildlife Tourism 2019 pokazuje:
- $120,1 mld / 4,4% wkład w PKB dla gospodarki światowej w 2018 r.: ponad pięciokrotność wartości nielegalnego handlu dziką fauną i florą.
- $343,6 miliarda wkładu ekonomicznego uwzględniając globalne efekty mnożnikowe, odpowiadające PKB Republiki Południowej Afryki czy Hongkongu.
- 21,8 miliona miejsc pracy / 6,8% wszystkich obsługiwanych miejsc pracy w turystyce, co odpowiada całej populacji Sri Lanki.
- Jedna trzecia Afryki Przychody z podróży i turystyki
Światowa Organizacja Turystyki ONZ poinformowała również (2019), że podróże i turystyka w 2018 r. stanowiły:
- US$1,7 bln międzynarodowego eksportu, realny wzrost o 4% w porównaniu z poprzednim rokiem, przewyższając eksport towarów (+3%).
- 29% globalnego eksportu usług i 7% całkowitego eksportu towarów i usług.
- 3. światowa kategoria eksportowa, po przemyśle chemicznym i paliwowym, ale wyprzedza przemysł spożywczy i motoryzacyjny.
Kraje najsłabiej rozwinięte
Turystyka może być oczywiście ważna dla każdego kraju, a jej znaczenie można zwiększyć w krajach słabiej rozwiniętych.
Gdyby globalna turystyka była ograniczona (np. ze względu na wpływ emisji dwutlenku węgla na globalne ocieplenie), prawdopodobnie kraje, które jej najbardziej potrzebują – kraje najsłabiej rozwinięte – najbardziej ucierpiałyby, już cierpiące z powodu ubóstwa, słabości zasobów ludzkich (zdrowie, kwestie związane z umiejętnościami edukacyjnymi) oraz podatność ekonomiczną (produkcja, eksport itp.):
- Kraje rozwijające się odpowiadają za ponad 45 procent światowych przyjazdów turystycznych i ponad 35 procent wpływów z turystyki międzynarodowej. (Konferencja Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju, 2013 r.)
Turystyka znajduje się w pierwszej trójce sektorów, jeśli nie w czołówce, a na pewno w handlu eksportowym w wielu krajach najsłabiej rozwiniętych (LDC):
- US$ 21 miliardów z 29 milionów międzynarodowych przyjazdów turystycznych w 2015 r. dla 48 krajów najsłabiej rozwiniętych
- 7% całkowitego eksportu krajów najsłabiej rozwiniętych towarów i usług, 10% dla eksporterów innych niż ropa (UNWTO, 2016)
- Roczny wzrost 14% średnia w międzynarodowych przyjazdach turystycznych LDC w porównaniu do 7% na całym świecie (2000–2014)
Najważniejsze kraje, których eksport odwiedzających stanowi zdecydowaną większość PKB, to: Aruba (84,5%), Makau (80,6%), Republika Zielonego Przylądka (73,2%), Reunion (71,5%), Malediwy (70,9%), Gambia (66,6%) , Bahamy (66.1%), Wyspy Świętego Tomasza i Książęca (65.6%), Tonga (64.4%), Vanuatu (63.3%) (WTTC, 2019).
Oczywiste jest, jak turystyka może być wykorzystana jako siła transformacyjna na dobre w mniej rozwiniętych krajach i we wszystkich krajach.
Cele Zrównoważonego Rozwoju (SDG)
Zrównoważona turystyka może być zatem wykorzystana jako narzędzie rozwoju. Zostało to uznane przez światowych przywódców na Konferencji ONZ w sprawie Zrównoważonego Rozwoju w 2012 r. w Rio w Brazylii (znanej również jako „Rio+20” lub „Szczyt Ziemi 2012”), będącej 20-letnią kontynuacją Szczytu Ziemi w Rio z 1992 r. / United Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska i Rozwoju (UNCED) oraz 10. rocznicy Światowego Szczytu Zrównoważonego Rozwoju (WSSD) w Johannesburgu w 2002 roku.
Na konferencji państwa członkowskie uznały, że „dobrze zaprojektowana i dobrze zarządzana turystykamoże przyczynić się do trzech wymiarów zrównoważonego rozwoju (ekonomicznego, społecznego, środowiskowego) i postanowiła uruchomić proces opracowania zestawu Cele Zrównoważonego Rozwoju (Cele zrównoważonego rozwoju), składający się ze 169 celów mających na celu promowanie zrównoważonego rozwoju na całym świecie, w oparciu o milenijne cele rozwoju, w kontekście Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030, dla ludzi, planety, dobrobytu, pokoju i partnerstwa.